Als je maar lang genoeg wacht dan worden dingen die nogal gedateerd lijken vanzelf weer hip. De spijkerbroek met wijde pijpen die al 25 jaar in de kast ligt, kan ieder moment weer helemaal trendy worden. Je weet het nooit.
talkshowtafel
Daarom kan ik ook moeilijk afscheid nemen van mijn bakkebaarden. Heb ik decennialang voor lul gelopen met die jaren zeventig versiering, zul je net zien dat ze weer helemaal van deze tijd zijn als ik ze eraf scheer. Dit geldt trouwens niet alleen voor uiterlijkheden, met televisieprogramma’s zie je hetzelfde gebeuren.
Na jaren van talkshowtafels met 10 onderwerpen in een uur en meningen van gasten die blij zijn dat ze hun eigen veters kunnen strikken, gaat de trend misschien eindelijk weer de andere kant op. Het was even wennen maar van de week keek ik naar het programma Nadia, op NPO1 en ik schrok me rot. Wat een lef. In plaats van een ballenbak vol met onderwerpen werd er 50 minuten gesproken over maar één ding.
helemaal nieuw is het format niet
Geen muziek, geen tafel vol BN’ers die voor 1.000 euro even aanschuiven, maar een zaal vol ‘gewone’ mensen die het met elkaar hadden over een ‘gewoon’ maatschappelijk thema. Armoede, gameverslaving, influencers, je kunt het zo gek niet bedenken of er werd ‘gewoon’ met elkaar over gesproken.
Als je in 2000 bent geboren heb je nog nooit zoiets meegemaakt, 50 minuten praten over één ding, hoe halen ze het in hun hoofd! De gemiddelde aandachtscurve is tegenwoordig een minuut of vijf, anders slaat de verveling toe. Als je zoals ik al een tijdje langer meegaat dan weet je; helemaal nieuw is het format niet. In de jaren ‘80 en ‘90 van de vorige eeuw, was het dagelijkse kost op meerdere zenders. Oprah Winfrey deed het dagelijks en is er zelfs miljardair mee geworden. In Nederland hadden we Catherine Keyl, die 5 dagen in de week alles besprak wat er op dat moment ‘gewoon’ in Nederland leefde.
polarisatie ging over ijskappen
In de ‘90’s was zo’n programma in Nederland nog appeltje-eitje. Het neoliberalisme beleefde zijn hoogtijdagen. Het ging de meeste mensen voor de wind. We waren nog volop bezig om alle staatseigendommen te verschijten aan de vrije markt, de Groningse gasbel zorgde ervoor dat er geen gaten in de wegen kwamen en dat er genoeg te graaien was voor iedereen met rappe handjes. Onze paarse regering kwam lekker op stoom en Rutte moest het toeslagensysteem nog verzinnen. Polarisatie had in die jaren nog iets met de ijskappen te maken en het zou nog minstens tien jaar duren voordat de PVV zou worden opgericht.
rotte vis
Hoe anders is dat nu. Je moet toch wel ballen hebben om een studio vol mensen met elkaar te laten praten, zonder dat ze elkaar in de haren vliegen of voor rotte vis uitmaken. Je zou denken dat ieder programma weer een ode wordt aan de onlangs overleden Jerry Springer, die regelmatig met een kapotte bril thuiskwam omdat hij weer in een vechtpartij verzeild was geraakt tussen twee van zijn gasten. Nee, niets van dit alles, er wordt naar elkaar geluisterd en niet dwars door elkaar heen gepraat.
Bakkebaarden hip
Ik hoop echt dat Nadia een nieuwe trend zet met haar retro praatprogramma. Het is niet alleen een verademing om eindelijk eens een beetje verdieping te beleven, het is een zegening om 50 minuten lang geen BN’er te zien die wordt ingehuurd om een mening te geven waar niemand op zit te wachten.
Ik heb mijn spijkerbroek met wijde pijpen al klaar hangen. Nog even en dan zijn mijn bakkebaarden hip en word ik eindelijk trendsetter.
Jan van Piekeren