Welkom bij
Cabaret, Huilen, Lachen, Theater, Zingen en Zwaaien
De muziek van de band laat zich omschrijven als melodische (akoestische) theaterpop waarin de gitaarpartijen van Johan Fransen hun duidelijke stempel drukken op de muziek.
De melancholische met een dramatische (en vaak humoristische) ondertoon en de rauwe, doorleefde stem van zanger Jan vormen een uniek geheel. De slagwerkpartijen op cajon en percussie door Hans Boosman, de (contra)baslijnen van Wouter Kronenberg en de vaak 4-stemmige zang geven de band een uniek geluid.
Opgericht door zanger en naamdrager van de band Jan en gitarist Johan Fransen.Wij zijn een Utregticana band uit Utrecht met Nederlandse luisterliedjes.
Aangenaam, Jan van Piekeren.
TV programma van de VPRO over de Voorstraat in Utrecht
De videoclip hierboven heb ik geschreven voor het VPRO programma over de Voortstraat in Utrecht, de meest dynamische straat! Ik wil mensen Utregticana laten horen, het liefst live bij jou.
Jan is in Utrecht een bekend gezicht
De veelzijdige kunstenaar speelt ‘Utregticana’ (Utrechtse muziek) in de Kargadoor en is voorstander van straatmuziek. Hij maakte de soundtrack van VPRO’s documentaireserie over de Voorstraat. ‘Utrecht is mijn stad waar ik borrel en bruis’, naar het luidt.
Hoe is je muziekcarrière begonnen?
“Ik had me opgegeven voor het Amsterdams Kleinkunst Festival. Gelukkig was ik na de auditieronde door naar ronde twee, en dat vond plaats in het Werftheater. Het was mijn eerste podiumervaring ooit. Mijn hele stamkroeg zat daar, dus het ging goed. Later zijn we vanuit wat vroeger De Kameel heette een band gestart. Onrust heetten we, vernoemd naar wat we de buren altijd hebben bezorgd. Dat wisten we doordat de boetes maar bleven binnenstromen.”
Lievelingsplek
“Het liefst ben ik thuis. Saai, hè? Van april tot oktober zit ik lekker in het tuintje. In de stad ben ik het liefst in het Museumkwartier. En bij park Lepelenburg, waar ik in Nieuwekamp een jaar of vijf antikraak heb gewoond. De singels vind ik het mooist. Ook ’t Wed is een leuk stuk Utrecht.”
Eerste keer in Utrecht
“Dat was in 1976 als twaalfjarig jochie. Ik ben in Enschede geboren, maar we verhuisden al snel naar Blomberg in Duitsland. Mijn vader was beroepsmilitair en werd daar gestationeerd. Daarna verhuisden we naar IJsselstein in Nederland. Dat was wel een flinke cultuurshock. Het werd er al snel te klein voor me, dus toen ik oud genoeg was kwam ik al snel in Utrecht terecht.
Wat Utrecht mist
“Podia, ik mag bijvoorbeeld niet met een versterker mijn liedjes zingen op straat. Maar telkens als ik op het Vredenburg loop en er geen geen markt staat, denk ik: wat een prachtig podium! Kunst moet altijd zichtbaar zijn. Het is in de kunstsector immers al moeilijk om het hoofd boven water te houden. Geef de kunst terug aan de straat. Daar wordt verbinding gelegd, daar gebeurt het allemaal. De politiek heeft het over handhaving en regels, maar laten we elkaar daarin nou gewoon vertrouwen en het experiment aangaan.”
Lekkerste biertje
“Ik drink al vijftien jaar geen druppel. Mijn broer heeft zich letterlijk dood gedronken. Op een gegeven moment moet je een keuze maken dus ik besloot, doe mij maar een jointje. Alcohol haalt niet de leukste kanten van mensen naar boven, denk ik. Misschien doen al die koffietentjes het daarom zo goed – willen mensen elkaar tegenwoordig liever ontmoeten op dat soort plekken.
Een liedje dat nergens over gaat
Het nieuwe nummer heet ‘Een Liedje Dat Nergens Over Gaat’ en volgens zanger Jan wordt het ironisch genoeg heel goed opgepikt.
“Alle nummers die we in het verleden hebben gemaakt gingen ergens over. Die staan ook allemaal op het album dat eind vorig jaar is verschenen. Omdat het album niet lekker liep hebben we besloten om een lied te maken dat nergens over gaat”, zegt de zanger.
De band heeft volgens Van Piekeren nog nooit een nummer gemaakt dat zo goed wordt opgepikt als het nieuwe lied.
Reviews van onze live ervaring:
