Het wetsvoorstel van Pia Dijkstra (D’66) om mensen van boven de 75 die klaar zijn met het leven een handje te helpen, gaat voor de Christelijke coalitiegenoten een hemelpoort te ver. Volgens de Christelijke overtuiging

is het leven lijden en hoelang dit lijden duurt bepaalt de schepper. 

Als je 88 bent. Je grote liefde al 10 jaar hebt overleefd.  Altijd pijn hebt. Zonder rollator niet eens meer de toilet haalt. Nog twee keer per dag iemand ziet die 10 minuten heeft om je steunkousen aan en uit te doen. Als je met een loep de krant niet meer kunt lezen, al twee kinderen hebt overleefd en iedere morgen weer depressief bent omdat je wakker bent geworden, dan zul je toch met je rollator het dak op moeten om eraf te springen. Sorry het leven is lijden en dat doe je als goed mens tot het bittere einde. 

Dat de hand pillen steeds groter wordt om het oude lijf aan de gang te houden, mis ik een beetje in de discussie.  Staat er in de bijbel hoeveel pillen we moeten slikken tot het lijden lang genoeg is geweest of hoe vaak iemand moet worden gereanimeerd om zijn plek in de eeuwigheid niet op het spel te zetten?

Ik ben bang dat de technische vooruitgang waardoor we steeds langer leven nog niet echt actueel was toen Gods woord aan ons werd geopenbaard. In die tijd was het lijden nog te overzien. De kans dat je je pensioen haalde was nul. 60 + was alleen weggelegd voor koningen en priesters, de rest ging gewoon eerder dood aan het drinken van vervuild water, een bevalling of een ontstoken nagel.  Gezondheid was nog geen wetenschap maar een lot uit de loterij,

Dat is nu compleet anders. Voor alle standaard ouderdomskwalen hebben we  bloedverdunners, vochtafdrijvers en cholesterolverlagers. Als je veel te dik bent door een combinatie van niet meer bewegen en vreten tot de Tefallaag uit de pan is, dan hebben we ook nog het juiste pilletje voor de bloeddruk en bloedsuiker. 

De moeder van een maatje van mij was 88. Was blind en haar gehoor was zeer slecht. Ze zat de hele dag in dezelfde stoel. Werd met een tillift naar het toilet geholpen. De kwaliteit van haar leven was mensonterend. Ze was er ook allang niet meer geweest als ze niet 5 jaar eerder na een hartaanval een pacemaker had gekregen. De specialist was er reuze trots op toen hij na de geslaagde operatie kwam vertellen dat zij de Rolls Royce onder de pacemakers had gekregen. Dit model hoefde niet iedere vijf jaar operatief te worden vervangen maar de fabrikant gaf 10 jaar garantie op de batterij. 

Ze was er het eerste jaar heel blij mee. Maar toen haar ogen ermee ophielden, twee kinderen in korte tijd waren overleden en de tillift in de hoek van de kamer kwam te staan, zat ze iedere dag in haar stoel te bidden dat de fabrikant had gelogen over de batterijen. Ze is 90 geworden. Ze is uit bed gevallen en na een ziekenhuisopname van twee maanden aan een ziekenhuisbacterie overleden. 

Ik hoop dat ze niet uit bed is gevallen, maar op de rand van het bed is geklommen en met een zweefduik haar recht op zelfbeschikking heeft opgeëist.  Amen

Jan van piekeren

Geef een antwoord