Dat we aan het versoepelen zijn merk ik niet alleen, als ik door de stad fiets aan de gevulde terrassen. Ook wij mogen weer open tot de tijd die op de gedoogvergunning staat vermeld. We zullen zien hoe lang het duurt totdat het oude niet-normaal, ook in gedoogland, weer de sfeer gaat bepalen.

gezeur over anderhalve meter

Veel shops zullen nog wel voorzichtig zijn met het openen van de binnenruimte. Ik denk dat de meesten geen zin hebben in gezeur over anderhalve meter en mondkapjes wel of niet op als klanten van hun kopje koffie naar het toilet willen lopen. Een veilige buitensituatie creëren heeft ook geen zin, voor coffeeshops zijn terrassen altijd al een politieke deur te ver geweest.

bedrijf bus ver weg parkeren

Sorry, gedogen betekent in Nederland niet, zoals in de vertrouwde Dikke van Dale staat, dat de wet een beetje wordt opgerekt omdat de meerderheid van het volk vindt dat het moet kunnen. Nee, gedogen betekent in ons land: “We weten dat het gebeurt maar we willen het niet zien, niet ruiken en net kunnen doen of het er niet is.

We hebben ons een halve eeuw zo in de schaduw laten duwen dat de gemiddelde, keihard werkende tegelzetter, die na een lange dag zijn bedrijfsbus zo ver mogelijk van de shop af parkeert, net doet of hoe bij de buren moet zijn, nog drie keer omkijkt of er niemand langs komt die hem zou kunnen verraden en dan de coffeeshop inschiet om zijn rokertje voor de avond te scoren.

kansloos als verkeerde achternaam

Het taboe rond coffeeshops treft niet alleen de klant maar ook het personeel. Als je bedrijfsleider bent van een middelgrote coffeeshop heb je echt wel wat in je mars. Niet alleen het aansturen van de medewerkers, ook de achterdeurstress, het contact met de gemeente en politie, contact met de buurt, zeven dagen in de week. Als bedrijfsleider ben je eigenlijk verantwoordelijk voor een kind dat nooit zindelijk zal worden. Respect. Het is dan wel weer jammer dat, als je als talentvolle en succesvolle bedrijfsleider wilt over stappen naar een andere branche, dat je CV je net zo kansloos maakt als de verkeerde achternaam.

10 jaar coffeeshop op je CV

Ik ben benieuwd hoeveel coffeeshophouders zich hiervan bewust zijn. Hoeveel werkgevers in de cannabishandel verplichten hun personeel om op kosten van de baas een opleiding te doen of een cursus om zich verder te ontwikkelen, zodat de kans op het vinden van een nieuwe baan groter is, als je klaar bent met de gedoogzone. Het is triest, maar 10 jaar coffeeshop op je CV maken je bijna arbeidsongeschikt. Helaas drugs dealen staat nog steeds niet echt hoog o de maatschappelijke ladder. Misschien toch een goed idee om daar eens over na te denken.

bonuspunten verzilveren

En nu gaan we alweer versoepelen en hebben we geen zak gedaan met de bonuspunten van 15 maart 2020, de dag van de lockdown toen de coffeeshop uit de schaduw kwam. We hebben ruim een jaar de kans gehad om iets aan ons imago te doen en zo ook het imago van al het coffeeshoppersoneel een beetje op te poetsen. Als we het afgelopen jaar al onze bonuspunten hadden verzilverd, had bij ons het terras ook gezellig vol kunnen zitten.

Je kunt het natuurlijk ook anders zien. Zelf heb ik 30 jaar coffeeshop op mijn CV staan. Ik ben zo kansloos op de arbeidsmarkt dat ik, zonder gewetensbezwaren, lekker muziek kan blijven maken.

Jan van Piekeren

cannabisindustrie.nl

Geef een antwoord