Het lijkt er steeds meer op dat het leven zoals het was, een mooie herinnering zal blijven. Gelukkig hebben we de foto’s nog. Van de Delta zakken we langzaam naar de Omicron en als de Griekse letters op is, dan gaan we over op een ander vergeten alfabet.

formeren tot je een ons weegt

Dat betekent dat we met een flink probleem zitten. Als Corona een blijvertje is, dan worden we steeds verder in onze eigen gelijk bubbels gezogen, en praten we alleen nog maar over het weer om gezeik te voorkomen. We moeten de polarisatie een halt toeroepen terwijl de pandemie olie op het vuur blijft gooien. Het wantrouwen in de overheid is gezakt tot onder de 30 % en daar zullen de oude koppen in een nieuw kabinet niet zo 1,2,3 iets aan kunnen doen, al formeer je tot je een ons weegt.

zoek de zeven verschillen

Nee, met de agenda en alle lopende schandalen zal ons parlement niet veel tijd hebben voor verbinding. Nog sterker, de gemeenteverkiezingen zijn over drie maanden, dus voorlopig gaat de politiek weer voor de zeven verschillen en zeker niet voor de duizend overeenkomsten. Iedereen trekt nog meer terug in zijn eigen bubbel en probeert z’n drol zolang mogelijk in te houden.

wacht het tribunaal

Willen we niet nog verder uit elkaar groeien, hebben we weer dezelfde kwaliteiten nodig als voor Corona; “over de eigen schaduw heen springen” en “out of the box denken”. Niet echt talenten waar je onze bestuurders op kunt betrappen. Het valt natuurlijk ook niet mee. Ga je als gekozen volksvertegenwoordiger ,vol met idealen naar Den Haag om het volk te dienen, moet je vanaf dag één uitkijken, dat bij ieder verkeerd woord de guillotine wacht. Vanuit de kamer wacht het tribunaal en buiten de kamer wachten de hongerige wolven om iedere letter uit verband te rukken en je op Twitter aan de schandpaal te nagelen.

tot hobbystatus uitgekleed

Toch hebben we als menselijke soort een geweldige manier verzonnen om ervoor te zorgen dat niet de hele wereld een loopgraaf wordt; “kunst en cultuur”. Als een goed gesprek er niet meer inzit, blijft alleen verbeelding over om begrip voor elkaar te kweken. Ook als we qua ideeën mijlenver uit elkaar liggen, kunnen we tijdens een concert naast elkaar zitten en ook nog tot tranen toe worden geraakt, door hetzelfde lied of dezelfde woorden.

Wel weer jammer dat de kunst en cultuursector, de laatste 10 jaar al tot hobbystatus is uitgekleed en ook tijdens de pandemie zichzelf moeilijk hoorbaar kon maken, tussen de doorgewinterde lobbyisten van de andere getroffen branches.

het best bereiken via de GGD

Acteur Ramses Nasr, was aan het begin van de pandemie te gast bij Buitenhof. Hij hield een prachtig pleidooi over de rol die kunst en cultuur kunnen spelen bij het bestrijden van een pandemie. Een crisis heeft behoefte aan een goed verhaal, inclusief cliffhangers. We moeten niet vergeten dat deze pandemie nieuw is, we hebben dus grote behoefte aan mogelijke scenario’s over hoe het verder gaat. Laat scenarioschrijven in Nederland nou heel toevallig een beroep zijn. Deze professionele out of the box denkers kun je op dit moment het beste bereiken bij de GGD, waar ze de priklocaties bemannen, omdat de cultuursector weer even tot de zomer op slot zit.. Maar ik ben een optimist, het is nog niet te laat om het tij te keren.

dat ene liedje dat ons allemaal raakt

Zorg nou dat er schrijvers en theatermakers in het OMT komen te zitten, die al hun verbeeldingskracht kunnen inzetten voor ontspanning. Laten we met z’n allen op zoek gaan naar dat ene liedje dat ons allemaal raakt, zodat we aan het eind van de pandemie in ieder geval te kunnen zeggen;

Ze leven nog lang en gelukkig.

Jan van Piekeren

straatnieuws.nl

Geef een antwoord