Als je je wel eens afvraagt hoe we er echt voorstaan in ons paradijsje onder de stijgende zeespiegel, dan heb ik slecht nieuws. Ik heb zelf ook lang gedacht dat het allemaal wel meeviel, maar nu we ons steeds bewuster worden van alle “geitenpaadjes” wordt het “echt” link.

Geitenpaadje: Voor mensen slecht begaanbaar pad

Niet alleen onze regering heeft de paadjes nodig om niet vast te lopen en tijd te kopen, ik ben bang dat onze systeem aan elkaar hangt van de geitenpaadjes. Je bent je er niet van bewust maar ook jij hebt je eigen geitenpaadjes om niet vast te lopen. Van die kleine dingen waar de onofficiële weg een beter resultaat geeft, of nog sterker: de onofficiële weg is de enige weg om het te kunnen regelen.

opa van Heidi

Volgens de Dikke van Dalen betekent geitenpaadje letterlijk: ‘Smal, voor mensen slecht begaanbaar pad waarover geiten gewoonlijk lopen’. Hiermee bedoelt hij dus niet een heel smal padje door de polder waar het gras vol zit met bloeddorstige teken. Nee, bij het geitenpaadje waar meneer Van Dale het over heeft, moet je meer denken aan de opa van Heidi, in zijn hutje, hoog in de Alpen. Dat geitenpaadje gaat bijna recht omhoog. Levensgevaarlijk. Eén verkeerde stap en je kan het niet meer navertellen. Onze Nederlandse geiten kennen twee paden; van het hok naar de melkmachine en van het hok naar het slachthuis.

rondje Kafka

Ohhhhh, dus eigenlijk moeten we het woord geitenpaadje niet letterlijk nemen. Het is natuurlijk in de figuurlijke zin bedoeld. Stom… Gelukkig heeft meneer van Dale ook de figuurlijke betekenis van ons woord van de dag opgeschreven in zijn dikke woordenboek: ‘Onofficiële, geïmproviseerde manier om iets tot stand te brengen’. In mijn eigen woorden: ‘We doen iets wat niet mag, maar dat verpakken we zo origineel, dat we het toch doen.’

Ik heb een mooi voorbeeld om te bewijzen dat het geitenpaadje de smeerolie is om de boel aan de gang te houden. Een kennis van mij merkte na een bioscoopbezoek dat haar jas van de kapstok was gestolen, met daarin haar portemonnee, telefoon, ID en huissleutel. Eigenlijk alle ingrediënten voor een rondje Kafka. Ze nam contact op met de politie om aangifte te doen. De vriendelijke politieagente aan de andere kant van de lijn verwees allervriendelijkst naar de site, waar digitaal aangifte kon worden gedaan. Ze gaat naar de site, maar om aangifte te kunnen doen heb je DIGID nodig, de app op haar telefoon. De telefoon, die ze dus niet meer had.

Perfect geregeld

Er zat niets anders op dan toch bij de politie uit te leggen dat de aangifte echt op het politiebureau moest gebeuren, zonder aangifte, geen nieuwe ID. Gelukkig kreeg ze dezelfde politiedame aan de lijn, die allervriendelijkst en zeker niet voor de eerste keer uitlegt dat het slimste is om de DIGID van een vriend te gebruiken om aangifte te doen. En zo heeft ze het ook gedaan. Perfect geregeld.

anders loopt het vast

Voor iedere weeffout hebben we een geitenpaadje. De politie adviseert de onofficiële weg om aangifte te doen, anders loopt het vast. Wat leven we toch in een geweldig gaaf land. Het lijkt me slimmer om alle weeffouten aan te pakken, dat scheelt ook een hoop geld en dan kan het geitenpaadje weer terug naar Heidi.

Omdat we in Nederland meer water dan bergen hebben stel ik voor dat we overgaan op het ouderwetse olifantenpaadje met hier en daar een ezelsbrug.

Oplossingen hebben we nodig.

Jan van Piekeren

Straatnieuws.nl

Geef een antwoord