Mijn bijbaantje in de coffeeshop is altijd een mooie combinatie geweest naast mijn werk als uitvoerend artiest. Het was niet alleen mijn vaste bron van inkomen, maar ook de plek waar ik veel ideeën voor nieuwe liedjes vandaan haalde en nieuwe verhalen kon uitproberen.

er kan alleen nog worden afgehaald

Door Corona is er van de inspirerende plek weinig meer over. Na jarenlang als prostituee (die zijn kleren aan mocht houden) achter de bar te hebben gestaan, is het bargedeelte afgesloten en kan er alleen nog worden afgehaald. In plaats van de hele avond; door de tent te springen, koffie te zetten, asbakjes te legen, te Dj’en en slap te ouwehoeren, zit ik nu in een aquarium en is mijn werk beperkt tot het onder de gleuf doorschuiven van grammetjes uit ons zeer uitgebreide assortiment. Ik heb het gevoel dat ik niet meer in de horeca werk maar bij een grenswisselkantoor.

voor de hele week inslaan

Er zijn veel vaste klanten, die ik al een tijd niet heb gezien. Om het risico van besmetting te beperken, komen ze niet meer iedere dag, maar slaan meteen voor de hele week in. Als ik ze al ziet, is de kans dat je even bij kunt praten nog kleiner. Door de anderhalve meter, moeten ze, in 9 van de 10 gevallen, meteen na de aankoop vertrekken, omdat de volgende klant geholpen wil worden. Het gemiddelde gesprek komt niet verder dan: ‘Alles goed?’ en “Pas op jezelf!”

hobby aan de wilgen hangen

Voor de meeste vaste bezoekers is het Nieuwe Normaal een ingrijpende verandering, maar zeker niet onoverkomelijk. Wie weet is het voor een aantal zelfs het moment geweest om de hobby aan de wilgen te hangen, omdat de kinderen niet naar school gingen, er thuis gewerkt werd of er een caravan moest worden aangeschaft op een Coronaproof terrein. 90 % van de klanten kwamen vóór maart ook niet verder dan het afhaalloket, dus dat loopt wel los.

mijmeren over hoe het was

Voor de 10 % voor wie de shop altijd; huiskamer, moskee en stamkroeg is geweest, was de shock een stuk groter. Niet meer uit je werk met een paar gelijkgestemden de dag doornemen, dominoën op Champions League niveau of even een luisterend oor. Er is geen andere plek waar ze elkaar nog tegenkomen of spreken. Ze mijmeren over hoe het was en verheugen zich op het post Coronatijdperk, als de huiskamer weer open mag.

structuur kwijt

Ik maak me vooral zorgen om de handvol vaste bezoekers, met een psychiatrische achtergrond, die hun laatste stukje structuur kwijt zijn. De laatste veilige plek waar iedereen ze kent en er ook een bakkie klaar staat, als de bewindvoerder weer eens is vergeten om het zakgeld op tijd te storten.

onzichtbaar maken van de achterdeur

Dat de sociale functie van de coffeeshopcultuur, de afgelopen halve eeuw niet prominenter in de schijnwerpers is geweest, kun je de overheid niet verwijten. De branche is alleen maar bezig geweest met het pareren van de strafpunten en heeft verzuimd om de maatschappelijke bonuspunten te verzilveren. Drukker met het onzichtbaar maken van de achterdeur, dan het zichtbaar maken van de voordeur, die, als je je aan de huisregels houdt, voor iedereen openstaat.

veel meer dan een gedoogadres

Misschien moeten we, als er een vaccin is, de wereld eindelijk laten zien en vertellen, dat we veel meer zijn dan het gedoogadres voor cannabis of een stel criminelen die door de BIBOB zijn heen gekomen.

Het is aan ons om in het Nieuwe Normaal eindelijk normaal te worden.

De koffie staat klaar!

Jan van Piekeren

cannabisindustrie.nl

Geef een antwoord