Tijdens alle optredens door had ik deze maand een toffe schrijfopdracht. Samen met Patrick Meijer, de Utrechtse Stadskomediant, beschrijven we voor een nieuwe mannenwebsite, week voor week de hele zwangerschap. Zo vertellen we wat er in de buik gebeurt bij de nieuwe wereldburger. De verdeling was makkelijk gemaakt; Patrick de oneven en ik de even weken.
Wat een lijdensweg….
Net als RTL7 is de site “alleen voor mannen”, dus de columns moesten een een flinke dosis Johan Derksen of Van der Gijp bevatten. Heerlijk! Maar met dat ‘heerlijk’ doel ik op het schrijven, en zeker niet zeker niet een gemiddelde zwangerschap. De opmerking: ”Het is bij de beesten af” dekt maar net de lading.
Ik begon met frisse moed aan de klus, maar toen ik bij week 20 was begon ik steeds meer medelijden te krijgen met de aanstaande moeder. Wat een lijdensweg!
Voordat het kind jankend in de armen ligt, heeft de kleine als een terrorist huisgehouden in haar warme schoot. Had god niet beter in plaats van een rib, de piemel van Adam kunnen gebruiken om Eva van te maken? Iedere kleuterschool leerling kan je vertellen dat het gewoon niet past. Ja, erin is geen probleem, maar joehoe, het moet er ook nog uit!
leger aan hormonen
Geknelde organen, een maagzuurproductie waar je u tegen zegt, spataderen, winderigheid, hoofdpijn, misselijkheid, slecht zicht, Alzheimer, 24/7 piesen, slapeloosheid, rugpijn, striae, obstipatie, jeuk, gekke plekken op de buik, haargroei, baardgroei, tandvleesproblemen. Nee, we zijn echt in blijde verwachting.
Zelf ben ik heel jong vader geworden, ik was net een week 20 toen ik vader werd. Mijn dochter en ik hebben zeg maar samen gepuberd. Ik was zelf druk met: ‘Hoe vertel ik het mijn ouders’, laat staan dat ik bezig was met een leger aan hormonen dat de regie bij de aanstaande moeder overnam.
zelf lekker in de kroeg gaan zitten
Als we eindelijk eens eerlijk zijn over wat een verschrikkelijke marteling het produceren van een nieuw mensenkind is, dan hadden we zo de hemel op aarde. Dan zou geen man het nog in zijn hoofd halen om, zoals vroeger, zijn vrouw 12 keer vol te stoppen met jong. Zelf lekker in de kroeg gaan zitten terwijl je vrouw weer vecht om een nieuwe zoon voor het bedrijf op de wereld te zetten. Dan hadden we nu niet zoveel last van al die tractors.
geen files, geen zwarte schapen
Denk je dat al die pro lifes zich realiseren dat deze foltering doorstaan net te doen is als je je niets meer wenst. Je zou ze het liefste allemaal zwanger maken met zaad van één man, of zo. Als iedere man voor hij zijn condoom aan de wilgen hangt eerst even een filmpje wil Joetjoepen over wat er gaat gebeuren met de liefde van zijn leven, dan zouden we helemaal geen overbevolking hebben, geen overvolle klassen, geen ziekenhuizen vol met vergrijsd Nederland. Er zou dus ook minder zorg nodig zijn. Geen families met CO2-afdrukken als een gemiddelde luchtvaartmaatschappij, geen files, geen zwarte schapen.
Iedere dag een moeilijke bevalling op TV
Het is toch bizar dat we zelfs van de zwangerschap en de bevalling, iets wat ons allemaal overkomt, een taboe hebben gemaakt. Als de kleine er is, dan gaan alle vrouwen pas vertellen dat het bij hen nog allemaal veel erger was. Tot de zwangerschap vertelt niemand dat de kans best wel groot is dat je met hechtingen de martelkamer verlaat.
Iedere avond een moeilijke bevalling op TV, dan lossen alle problemen zich vanzelf op.
Jan van PIekeren